Author name: Arijit Purkayastha

গুৱাহাটীৰ পৰা প্ৰায় ১৪০ কিল’মিটাৰ দুৰৰ গোৱালপাৰালৈ গাড়ীৰে গ’লে প্ৰথমতে পোৱা উল্লেখযোগ্য স্থান হ’ল টুক্ৰেশ্বৰী মন্দিৰ । বিশ্বাস কৰা হয় যে ভগৱান শিৱৰ পত্নীৰ মৃত্যুৰ পাছত ভগৱান শিৱৰ তাণ্ডৱৰ সময়ত দেৱী সতীৰ দেহৰ এটা টুকুৰা সেই ঠাইত পৰিছিল। এই পৱিত্ৰ স্থান বৰ্তমান মলুৱা বান্দৰৰো প্ৰিয় বাসস্থান। টুক্ৰেশ্বৰী মন্দিৰত পূজা-নৈবেদ্য আগবঢ়োৱাতো বিশেষকৈ পুৱাৰ ভাগত এটা বিৰাট […]

৩৭ নং ৰাষ্ট্ৰীয় ঘাইপথত নুমলীগড় তিনিআলিৰ পৰা প্ৰায় সাত কিল’মিটাৰ পাৰ হৈ যোৰহাট অভিমুখে অহাৰ পিছত দুয়োকাষে ৰসাল সেউজীয়া ধাননি পথাৰেৰে আগুৰি থকা পোন পথ এটাত প্ৰৱেশ কৰিব পাৰি। মহুৰামুখলৈ লৈ যোৱা এই দৃষ্টিনন্দন পথটোৰে গাড়ী চলাই যোৱাৰ সময়ত আপুনি ইতিহাসৰ এক দীঘলীয়া অভিজ্ঞতা লাভ কৰিব পাৰিব। ১৯৩৯ চনত অসমৰ প্ৰথমগৰাকী মহিলা ঠিকাদাৰ মোহিনী ৰাজকুমাৰীয়ে

অসমৰ গ্ৰাম্য অঞ্চলৰ মাজেৰে পথ যাত্ৰা এটা অতি ৰোমাঞ্চকৰ, অভিজ্ঞতা। দৃশ্যপটত এনে সৌন্দর্যই দেখা দিয়ে যাৰ পৰা আপুনি চকু আঁতৰাব নোৱাৰে। তদুপৰি মাজৰ ক্ষণিক জিৰণিবোৰত আপুনি চহকী সংস্কৃতিৰ আভাস ল’ব পাৰে। যাত্রাপথে আপোনাক অফুৰন্ত আনন্দ দিব; যিদৰে গন্তব্য স্থানবোৰেও আনন্দ দিয়ে। গুৱাহাটীৰ পৰা সেউজ গাঁৱলৈ যোৱা পথ যাত্ৰাটোও তেনেকুৱা এটা। নগাঁও বাইপাছৰ পৰা আঠ কিল’মিটাৰ

অসমৰ কাৰুশিল্প গাঁওবোৰৰ সমৃদ্ধ ভাণ্ডাৰত ৰণথলী সম্ভৱ ‘জুৱেল ইন দ্য ক্রাউন’। সুন্দৰ আৰু চমৎকাৰ অসমীয়া গহনাৰ বাবে বিখ্যাত ৰণথলী মাত্ৰ এটা গতানুগতিক উৎপাদন ক্ষেত্ৰ নহয়, বৰং এইখন এনেকুৱা এখন ঠাই যত শিল্পীসুলভ দক্ষতাৰ পৰম্পৰা আৰু কৌতূহলোদ্দীপক ইতিহাস আছে। গুৱাহাটীৰ পৰা প্ৰায় ১২০ কিল’মিটাৰ দূৰত, নগাঁও নগৰৰ ওচৰৰ ৰণথলী দক্ষ কাৰুশিল্পীসকলৰ বাসভূমি। তেওঁলোকৰ সুদক্ষ হাতৰ পৰশত

কাজিৰঙাৰ বন্য প্রাণীৰ জগতৰ পৰা আৰু আগবাঢ়ি যাত্রা কৰক, নতুন নতুন আৱিষ্কাৰত আপুনি বিস্ময়াভিভূত হৈ পৰিব। প্ৰথমে মাত্র ৩০ কিল’মিটাৰ দূৰৈত পাব বোকাখাত। ইয়াতে পাব এখন গৃহস্থীসহ কুৰুৱাবাহী সত্ৰ। এই সত্ৰ সাধাৰণতে দেখা পোৱা কেৱলীয়া ভকতৰ পৰিৱৰ্তে গৃহস্থী ভকতৰে সমৃদ্ধ। ইয়াৰ সজীৱ পৰিৱেশ আপোনাৰ যাত্ৰাপথত এনে এটা সুৰ দিব, যি আপোনাক এখন প্রত্নতাত্ত্বিক স্থান আৰু

গুৱাহাটীৰ পৰা মাত্র ১০০ কিল’মিটাৰ নিলগত পশ্চিম কাৰ্বি আংলং জিলাত দেখা পাব অসমৰ বাঁহ প্ৰদেশৰূপে খ্যাত আমচাই উপত্যকা। আদিবাসী তিৱা জনগোষ্ঠীৰ লোকসকলৰ গাঁৱেৰে ভৰপূৰ এই অঞ্চল হ’ল নৈসর্গিক সৌন্দৰ্যৰ ভাণ্ডাৰ। ইয়াত গ্ৰাম্য জীৱনৰ প্ৰতিটো ঢাপতে বাঁহৰ আধিপত্য দেখা পাব— একেবাৰে পথৰ দুয়োকাষৰ জোপোহাৰ পৰা ঘৰৰ বেৰ আৰু জপনা পর্যন্ত। ‘কষ্টকৰ পথে শ্ৰেষ্ঠ স্থানৰ সন্ধান দিয়ে’

অভিজ্ঞতাৰ সোৱাদ লোৱাৰ বাবে অসম এক উত্তম গন্তব্যস্থান, তালিকাৰ শীৰ্ষত আছে হস্তশিল্প আৰু হস্ততাঁত। গাঁৱৰ ঘৰবোৰ ভ্ৰমণ কৰক যত বয়ন হৈ পৰিছে গঞাৰ জীৱনশৈলীৰ অংশ, সেই জীৱন শৈলী এতিয়া ৰাজ্যখনৰ ভ্ৰমণৰো অবিচ্ছেদ্য অংশ। হেণ্ডলুম আৰু চেৰিকালচাৰ পৰম্পৰাৰ সুন্দৰ ধাৰাবাহিকতাক শলাগ লোৱাৰ লগতে তাঁতশালবোৰে খটখট কৰা শব্দবোৰ আৰু সূতাবোৰে ৰঙীন আৰ্হিত বোৱাটো চাবলৈ আকর্ষণীয়। বহুদিনৰ পৰাই

আকৰ্ষণীয় সমল আৰু অভিজ্ঞতাৰে বিয়পি পৰা এখন গ্রাম্য অঞ্চল হ’ব পাৰে এক আকর্ষণীয় আৱিষ্কাৰ। যদিহে ই কেৱল এখন চহৰৰ চুকত হয় তেন্তে সোণত সুৱগা । ৰাণী-গৰভঙা হৈছে বৃক্ষাবৃত পাহাৰ, উপত্যকা আৰু নদীৰে আগুৰা অসমৰ প্ৰাকৃতিক সৌন্দর্য। গুৱাহাটীৰ মাত্র ৩০ কিল’মিটাৰ নিলগৰ ৰাণীত আপুনি জীৱনৰ এনে এক গতি বিচাৰি পায় যাক আপুনি চিৰদিনৰ বাবে আঁকোৱালি ল’ব

গুৱাহাটীৰ পৰা মাত্র ৩৫ কিল’মিটাৰ দূৰত্বত অৱস্থিত সোণাপুৰ বিনোদনমূলক কাৰ্যকলাপৰ সৈতে খাদ্যৰসিকৰ বাবে এক জনপ্রিয় স্থান। অসমত বসবাস কৰা বহুতো তিব্বতী-বর্মান জনজাতিৰ ভিতৰত অন্যতম সংখ্যাগৰিষ্ঠ আৰু সমজাতীয় কাৰ্বিসকলৰ বসতি প্রধান এই অঞ্চল বড়ো, তিৱা আৰু আন বহুতো জনগোষ্ঠীৰো বাসস্থান। ইয়াৰ পৰা বুজা যায় যে ই বৈচিত্র্যময় সংস্কৃতিৰ সমন্বয়ৰ ভূমি l  পাহাৰৰ মাজত লুকাই থকা তথা

উত্তৰ গুৱাহাটীৰ প্ৰতিটো কোণতে বুৰঞ্জী বিচাৰি পোৱা যায়। গুৱাহাটীৰ পৰা ২৫ কিল’মিটাৰ দূৰৈত অৱস্থিত তথা এসময়ত দুর্জয়া নামে জনাজাত এই অঞ্চল হ’ল প্ৰাচীন কামৰূপৰ ৰাজধানী।পূৱ দিশত ব্ৰহ্মপুত্র নদীখন পাৰ হৈ যোৱাৰ বাবে ইয়াক ৰাজ-দুৱাৰ বা ৰজাৰ দুৱাৰ বুলিও কোৱা হয়। উত্তৰ গুৱাহাটীত থকা একাধিক স্থাপত্যৰ অৱস্থিতি শিলালিপিবোৰ হ’ল আমাৰ প্রাচীন ঐতিহ্য আৰু সভ্যতাৰ জ্বলন্ত নিদর্শন।